Fluoride uit de waterkraan is massamedicatie@2x

MASSAMEDICATIE: SCHENDING MENSENRECHTEN, CODE VAN NEURENBERG EN VOORZORGSBEGINSEL

Welke bescherming biedt de de Grondwet?

Update: mede dankzij dit artikel is de fluoridering in Curaçao in 2017 beëindigd!

Sinds 1962 is het drinkwater in Curaçao gefluorideerd. De maatregel werd in 2006 in de Landsverordening Drinkwater officieel vastgelegd, terwijl de aanleiding voor Artikel 11 van de Nederlandse Grondwet (van kracht sinds 1983) en het daarop gebaseerde Artikel 13 van de Staatsregeling van Curaçao juist het voorkomen van massamedicatie zoals fluoridering was. De fluoridering is daarom illegaal en zoals u hieronder zult lezen, een overtreding van de Mensenrechten, de Code van Neurenberg en het voorzorgsprincipe.

Door C.F. van der Horst
24 mei 2016, geactualiseerd 27 oktober 2022

Schending mensenrechten door onwettige massamedicatie met fluoride

Is het niet vreemd dat Nederland naar buiten toe Mensenrechten hoog in het vaandel heeft, maar deze schending door massamedicatie met fluoride in het eigen Koninkrijk ongemoeid liet? Het is helemaal bevreemdend als u beseft dat na alle protesten tegen de fluoridering van het Nederlandse drinkwater in de zeventiger jaren een verbod tegen deze dwangmedicatie wettelijk is vastgelegd. En wat denkt u hiervan: toen de Nederlandse Grondwet fluoridering in het Koninkrijk verbood, ging deze mensenrechtenschending nog gewoon door op de Antillen!

Fluoride is een neurotoxine

De veronderstelde noodzaak voor de dwang- en massamedicatie is dat fluoride het tandglazuur zou verharden waardoor cariës (tandbederf) bij kinderen wordt teruggedrongen. Dit nut staat echter niet vast. Zo stelde het CDC (Centers for Disease Control and Prevention, het Amerikaanse agentschap belast met het onderzoek en de bestrijding van besmettelijke ziekten): “Het aantreffen van tandbederf in een populatie is niet omgekeerd evenredig met de concentratie van fluoride in het tandglazuur en een hogere concentratie aan fluoride in het tandglazuur is niet noodzakelijkerwijs doeltreffend in het voorkomen van tandcariës.”

Tegenstanders beweren dat als er al voordelen zouden zijn, deze niet opwegen tegen de bewezen giftigheid. Het gerenommeerde Britse artsenblad The Lancet berichtte in 2014 dat fluoride als een neurotoxine wordt beschouwd en dat de stof als zodanig  bij kinderen neurologische ontwikkelingsstoornissen zoals autisme, hyperactiviteit, dyslexie en andere cognitieve stoornissen kan veroorzaken, zoals het uit zo’n 50 andere onafhankelijke studies gebleken significant dalen van het IQ bij kinderen die aan fluoride blootgesteld zijn.

Los van de discussie over veiligheid en effectiviteit schendt de gebruikersdwang bij de preventieve gezondheidsmaatregel die fluoridering beweerd wordt te zijn, essentiële wetten en rechten.

Geen voedings- maar geneesmiddel

Fluoride is een lichaamsvreemde stof. Het maakt geen deel uit van enig stofwisselingsproces en het is daarom geen voedingsmiddel. Dit is de conclusie van zowel de Europese voedselwaakhond EFSA als de Amerikaanse FDA. Tandbederf ontstaat niet als gevolg van een gebrek aan fluoride. Fluoridering van het drinkwater is derhalve geen aanvulling van een tekort in het dieet, zoals soms vitaminen en mineralen die aan voedingsmiddelen worden toegevoegd. Integendeel, fluoride (met inbegrip van de fluoridezouten die aan water worden toegevoegd, hexafluorkiezelzuur en natriumsilicofluoride) wordt geclassificeerd als een medicijn. Deze vaststelling maakt de toevoeging van fluoride aan drinkwater tot massamedicatie. Ook het Farmacotherapeutisch Kompas, een digitaal naslagwerk voor medische professionals zoals huisartsen en apothekers met alle in Nederland geregistreerde geneesmiddelen, classificeert fluoriden als medicijnen.

Het Farmacotherapeutisch Kompas classificeert fluoriden als een medicijn@2x

Het Farmacotherapeutisch Kompas classificeert fluoriden als een medicijn.

Schending van de Grondwet en Staatsregeling

Artikel 11 van het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden luidt:

“1. Voorstellen tot verandering in de Grondwet, houdende bepalingen betreffende aangelegenheden van het Koninkrijk, raken Aruba, Curaçao en Sint Maarten.”

De aanpassing van de Nederlandse Grondwet op 19 januari 1983 is tot op heden echter in Curaçao genegeerd. Het gaat om Artikel 11, getiteld Grondrecht, onaantastbaarheid menselijk lichaam:

“Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam.”

Dwangmedicatie van fluoride op Curaçao: overtreding van mensenrechten.

Dwangmedicatie van fluoride op Curaçao: overtreding van mensenrechten.

Ofschoon de Staatsregeling van Curaçao (de nationale grondwet van het eiland) Artikel 11 van de Nederlandse Grondwet in zijn geheel en ongewijzigd overgenomen heeft in haar Artikel 13, gaat de Landsverordening Drinkwater hier volledig aan voorbij. De Memorie van Toelichting behorende bij de Staatsregeling meldt nota bene:

“Bij het recht op onaantastbaarheid van het lichaam gaat het om het recht op afweer van invloeden van buitenaf op het lichaam. Het bevat twee terreinen: het recht te worden gevrijwaard van schendingen van en inbreuken op het lichaam door anderen en het recht zelf over het lichaam te beschikken.”

De massamedicatie door fluoridering schendt de onaantastbaarheid van het lichaam al 33 jaar. Derhalve is de Landsverordening Drinkwater van 2006 (een wet ondertekend door minister Smith van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling, minister Dick van Justitie en minister Leeflang van Algemene Zaken en Buitenlandse betrekkingen) die de gebruikersdwang van fluoride oplegt in strijd met zowel de Grondwet als de Staatsregeling!

Ex-Minister van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling, Sandra Smith, tekende in 2006 een illegale wet in overtreding van de Mensenrechten en de Staatsregeling van Curaçao@2x

Ex-Minister van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling, Sandra Smith, tekende in 2006 een illegale wet in overtreding van de Mensenrechten en de Staatsregeling van Curaçao.

Jurisprudentie inzake massamedicatie

Er bestaat jurisprudentie inzake massamedicatie en fluoridering in het Koninkrijk der Nederlanden. Artikel 11 in de Grondwet hervorming van 1983 was een direct gevolg van de fluorideringskwestie die in de 60er en 70er jaren in Nederland speelde. Dennis Edeler schreef hierover in zijn proefschrift: “In vervolg op het Fluorideringsarrest van de Hoge Raad [op 22 juni 1973] is in 1983 met de algehele wijziging van de Grondwet ook het sociale grondrecht opgenomen van de persoonlijke integriteit. Op grond van de jurisprudentie tast fluoridering het menselijk lichaam aan en is vanuit dit perspectief strijdig met de onaantastbaarheid.”

Desgevraagd meldde dokter Hans Moolenburgh sr.: “Artikel 11 is opgesteld door professor Auke Bloembergen, voormalig hoogleraar Burgerlijk Recht aan de Rijksuniversiteit Leiden en lid van de Hoge Raad, en het VVD-kamerlid mr. Annelien Kappeyne van de Coppello op initiatief van mr. Hector van Fenema (oud-burgemeester van Zandvoort), mr. Foppe Oberman, advocaat, en mijzelf, destijds hoofd van de landelijke antifluorideringsbeweging.” De massamedicatie door fluoridering is de directe aanleiding geweest tot dit Artikel van de Grondwet.

Mensenrechten met voeten getreden

Niet alleen de Grondwet en Staatsregeling maar ook de Mensenrechten worden door de massamedicatie met fluoride met voeten getreden. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens  zegt o.a.:

Artikel 3

Een ieder heeft het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.

Artikel 19

Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid om zonder inmenging een mening te koesteren en om door alle middelen en ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven.

Dwangmedicatie met fluoride is een schending van iemands persoon en gaat volledig aan zijn of haar mening voorbij.

Art. 43 van het Statuut Koninkrijk, waarborg mensenrechten Nederland/Ned. Antillen/Aruba luidt:

“1. Elk der landen draagt zorg voor de verwezenlijking van de fundamentele menselijke rechten en vrijheden, de rechtszekerheid en de deugdelijkheid van het bestuur.”

Vanuit regeringswege zou men derhalve op de mensenrechten moeten toezien. Dat fluoridering in 2006 in een Landsverordening vastgelegd is, laat onverlet dat het om een schending van de Mensenrechten gaat.

Schending van de Code van Neurenberg

De Code van Neurenberg werd in 1947 in het leven geroepen om de vreselijke medische experimenten die Nazi-artsen hadden uitgevoerd, te voorkomen. Het zonder medisch toezicht en zonder controle op de individuele dosis jarenlang toedienen maakt de massamedicatie door fluoridering tot een slecht opgezet en uitgevoerd medisch experiment. Artikel 1 van de Code van Neurenberg zegt over medische experimenten: “De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk.” En voorts dat het individu “zonder tussenkomst van enig element van geweld, fraude, bedrog, pressie, misleiding of enige andere verborgen vorm van beperking of dwang” kan worden gevraagd om aan het experiment deel te nemen. Door iedereen te verplichten aan het medisch experiment van gefluorideerd water mee te doen (gebruikersdwang) wordt de Code op grove wijze overtreden.

Fluoridering is een vorm van gedwongen massamedicatie en schending van mensenrechten

Fluoridering is een vorm van gedwongen massamedicatie en een schending van mensenrechten.

Voorzorgsbeginsel

Wat betreft gezondheidsrisico’s zou het voorzorgsbeginsel te allen tijde van toepassing moeten zijn. Populair gezegd komt het neer  op voorkomen is beter dan genezen. In opdracht van de Gezondheidsraad, het hoogste adviesorgaan voor de Nederlandse regering, is in 2003 een studie naar het voorzorgsprincipe uitgevoerd. Daarin zegt men o.a.: “In het algemeen wordt het voorzorgbeginsel toepasbaar geacht als er potentiële risico’s zijn dat non-negligible damage wordt veroorzaakt.” Dit is zeker het geval bij fluoride waar verschillende onafhankelijke wetenschappers hebben gewaarschuwd tegen gevaren voor de gezondheid. Deze variëren van ziekteverschijnselen die al kort na de fluoridering optreden, zoals zweertjes in de mond, huidafwijkingen, hoofdpijnen, visuele storingen, etc., tot de veel gevaarlijkere op de lange termijn optredende, zoals botafwijkingen, aandoeningen van het centrale zenuwstelsel, ADHD, autisme, diabetes, migraine, hartfalen en kanker. De bezorgdheid over deze risico’s is nog nooit afdoend weggenomen.

Daarbij is het onmogelijk een standaard dosis voor ieder afzonderlijk persoon te bepalen en stelt men door de gebruikersdwang van fluoride zelfs kwetsbare leeftijdsgroepen (zuigelingen, peuters en ouderen) aan de massamedicatie bloot.

Uit voorzorg moet men alle lichaamsvreemde stoffen, en om de bovengenoemde associaties zeker fluoride, uit water en voeding weren.

Jurisprudentie inzake massamedicatie

Er bestaat jurisprudentie inzake massamedicatie en fluoridering in het Koninkrijk der Nederlanden. Artikel 11 in de Grondwet hervorming van 1983 was een direct gevolg van de fluorideringskwestie die in de 60er en 70er jaren in Nederland speelde. Dr. Dennis Edeler schreef hierover in zijn proefschrift: “In vervolg op het Fluorideringsarrest van de Hoge Raad [op 22 juni 1973] is in 1983 met de algehele wijziging van de Grondwet ook het sociale grondrecht opgenomen van de persoonlijke integriteit. Op grond van de jurisprudentie tast fluoridering het menselijk lichaam aan en is vanuit dit perspectief strijdig met de onaantastbaarheid.”

Desgevraagd meldt dokter Hans Moolenburgh sr.: “Artikel 11 is opgesteld door professor Auke Bloembergen, voormalig hoogleraar Burgerlijk Recht aan de Rijksuniversiteit Leiden en lid van de Hoge Raad, en het VVD-kamerlid mr. Annelien Kappeyne van de Coppello op initiatief van mr. Hector van Fenema (oud-burgemeester van Zandvoort), mr. Foppe Oberman, advocaat, en mijzelf, destijds hoofd van de landelijke antifluorideringsbeweging.” De drinkwaterfluoridering is ergo de directe aanleiding geweest tot dit Artikel van de Grondwet.

Volwaardige voeding: een risicoloos alternatief

De voornaamste doelgroep van fluoridering zijn kinderen, met name in de lagere inkomensklassen. Dat iedereen wordt gedwongen fluoride in te nemen terwijl slechts een klein gedeelte van de bevolking baat erbij zou hebben, is bevreemdend.

Bovendien is bewezen dat cariës uitsluitend wordt veroorzaakt door het geraffineerde voedingspakket (men leze het werk van tandarts Weston Price). Een causale (oorzakelijke) benadering van een kwestie is natuurlijk veel beter dan een symptomatische. Derhalve zou  in plaats van dwangmedicatie voor iedereen  gerichte aandacht aan de juiste doelgroepen voor juiste voeding een veel logischer en veiliger oplossing zijn.

Mensen die desalniettemin voor fluoride kiezen kunnen hiervoor terecht bij hun tandarts of een gefluorideerde mondspoeling aanschaffen.

Het boek Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid beschrijft de ontdekkingen van een aantal wetenschappers over de schadelijkheid van fluoride en wat men zelf kan ondernemen om kinderen te helpen sterke tanden te krijgen en houden.

“Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid” beschrijft de belangenverstrengeling van bewindvoerders en wetenschappers, de massamarketing van de farmaceutische industrie en de leugens waarmee artsen alsook ú bedrogen worden. Het bevat ook de achtergronden fluoride.

“Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid” beschrijft de belangenverstrengeling van bewindvoerders en wetenschappers, de massamarketing van de farmaceutische industrie en de leugens waarmee artsen alsook ú bedrogen worden. Het bevat ook de achtergronden fluoride.

Tot slot: dokter Hans Moolenburgh sr.

Dokter Hans Moolenburgh voerde met zijn artsengroep in de zeventiger jaren dubbelblinde proeven uit naar de effecten van gefluorideerd drinkwater op de menselijke gezondheid. De dokters vonden diverse klachten  zoals heel nare buikpijn (vooral de hele nacht gillende baby’s waren opvallend), hoofdpijn en astmatische verschijnselen die alleen en blijvend verdwenen door het drinken van ongefluorideerd water. De tomeloze inzet van de medicus en zijn kleine groep toegewijde medewerkers voor de Rechten van de Mens heeft ertoe geleid dat de dwangmedicatie in Nederland in 1976 werd stopgezet. Om gebruikersdwang door de toevoeging van fluoride of enige andere medicatie aan het drinkwater te voorkomen, heeft hij daarenboven zoals eerder vermeld zich sterk gemaakt voor de uitbreiding van de Grondwet.

Dokter Moolenburgh heeft dit artikel gelezen en zijn volledige goedkeuring eraan gehecht. In de video hieronder wordt de fluoride-expert geïnterviewd door Rudolf de Wit, de oprichter van de Komishón Anti-Fluoride op Curaçao.

Update zomer 2017

Mede dankzij de inspanningen van Rudolf de Wit, dokter Moolenburgh en C.F van der Horst is fluoride met ingang van 2017 uit het drinkwater van Curacao!

Meer informatie over fluoride en andere schadelijke stoffen vindt u in het boek Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid.

 

Meer weten?

Hoe kan illegale dwangmedicatie zoals fluoride in het drinkwater zomaar worden ingevoerd? Wat is de zogenaamde draaideur tussen overheid en bedrijfsleven? Hoe kunt u zich wapenen tegen fluoride en soortgelijke “gezondheidsbevorderende” maatregelen?

Krijg de feiten. Koop en lees het boek ‘Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid’ vandaag nog.

Klik nu op de knop hieronder en ga naar de webshop.

Wilt u allereerst een kennismaking? Vraag nu hier gratis het eerste hoofdstuk aan!

 

Copyright © 2016, 2022 C.F. van der Horst, Per Veritatem Vis. Alle rechten voorbehouden.

U kunt helpen!

Vindt u dit bericht interessant? Wilt u meer van dit soort informatie? Steun ons door uw donatie!

ValutaBedrag