Academische versus commerciële wetenschap, overheid en euro's

TWEE SOORTEN WETENSCHAP

Welke kiest de overheid?

Wetenschap vormt vaak een goede basis voor beslissingen, maar niet elk soort wetenschap is betrouwbaar. Het online woordenboek Van Dale definieert ‘wetenschap’ als ‘het geheel van kennis en de manieren om die te verwerven’. In die definitie wordt de kwaliteit van de kennis niet nader omschreven en dat is precies waar de schoen wringt. De kwaliteit van de wetenschap, de opzet en analyses van onderzoeken en welke uitkomsten worden benadrukt, zijn zaken die te maken met wat de opdrachtgever wil bereiken. In de afgelopen jaren hebben politici zich verschuild achter wat ‘de wetenschap’ hun ingegeven heeft. Andersdenkenden werden als onwetenschappelijk afgeschilderd. Maar hoe zit het nu precies met die wetenschap?

Door C.F. van der Horst
5 juli 2022

Academische versus commerciële wetenschap

Wie betaalt, die bepaalt. Dat geldt zeker voor het wetenschappelijk onderzoek. Het boek Dodelijke Leugens. Artsen en patiënten misleid beschrijft in detail hoe de overheid zich in de tachtiger jaren van de vorige eeuw heeft teruggetrokken van de universiteit en welke gevolgen dit heeft gehad voor de kwaliteit van het onderzoek. Academische wetenschap heeft plaatsgemaakt voor commerciële wetenschap. In plaats dat er puur en onafhankelijk onderzoek wordt gedaan waarbij het resultaat niet uitmaakt zo lang het de wetenschapsregels maar volgt, is er een belanghebbende die gebaat is bij en betaalt voor een gunstige uitkomst.

Tegenwoordig financiert de farmaceutische industrie het gros van het biomedische onderzoek. Deze bedrijfstak bepaalt daardoor in grote mate het onderzoek, zoals de opzet, de samenstelling van de experimentele en controlegroep, het gevolgde protocol, welke uitkomstgegevens gebruikt worden en de statistische analyse daarvan. De verborgen verschrikkingen van de psychiatrie. Ouders en leerkrachten misleid gaat verder in op de verschillen tussen academische en commerciële wetenschap. Studie 329 is hiervan een voorbeeld dat in dit boek wordt besproken.

Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid en De Verborgen verschrikkingen van de psychiatrie documenteren op uitstekende wijze hoe de wetenschap wordt gemanipuleerd@2x

‘Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid’ en ‘De Verborgen verschrikkingen van de psychiatrie’ documenteren op uitstekende wijze hoe de wetenschap wordt gemanipuleerd.

Studie 329: gemanipuleerde wetenschap

De uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek worden soms ronduit gemanipuleerd door risico’s veel geringer en de effectiviteit groter af te schilderen dan de werkelijkheid. Neem bijvoorbeeld Studie 329. Dit was een onderzoek waaruit bleek dat de antidepressiva paroxetine (Seroxat) en imipramine veilig en effectief bij kinderen en jongeren zouden zijn. Deze bevinding, waarmee fabrikant GlaxoSmithKline (GSK) wijd en zijd reclame maakte, bleek echter ver van de waarheid. In werkelijkheid liepen door het gebruik van antidepressiva zoals paroxetine duizenden Noord-Amerikaanse kinderen en jongeren ernstige schade op. Velen stierven.

En het was niet zo dat GSK niet wist wat de risico’s waren toen het bedrijf de middelen met veel bombarie op de markt bracht, zo bleek uit een onafhankelijk onderzoek. Als gevolg van een rechtszaak kwamen de onbewerkte gegevens van Studie 329 in het publieke domein. Toen autonome wetenschappers deze bestudeerden, constateerden zij: “Gebruikmakend van dezelfde gegevens kwam een heranalyse en exposé van de oorspronkelijke Studie 329 tot precies de tegenovergestelde conclusie, namelijk dat ‘noch paroxetine noch een hoge dosis imipramine werkzaamheid tegen depressie bij adolescenten vertoonde en bij beide middelen was er sprake van een toename van gezondheidsschade’.”

Door dergelijk misbruik is wetenschap verworden tot een marketinginstrument. Deze ontwikkeling is pas echt gevaarlijk op het moment dat een overheid zich aan de kant schaart van de commerciële wetenschap en informatie van andersdenkenden als ‘onwetenschappelijk’ en ‘desinformatie’ afschildert.

Overheidscensuur van wetenschap

Ronald Meester, hoogleraar Waarschijnlijkheidsrekening aan de VU in Amsterdam, sprak zijn bezorgdheid uit over hoe de overheid zich aan bepaalde wetenschappelijk inzichten had verbonden die niet noodzakelijkerwijze juist waren. In een interview op 30 juni 2022 bij blckbx tv zei hij over coronavaccinaties en de potentiële gevaren ervan: “In bepaalde mate zijn er naar de bevolking berichten gegaan die ik niet altijd even verstandig vond. Daarbij is voorzichtigheid uit het oog verloren. Ik vind het de taak van de wetenschappers om daarvoor te waarschuwen en de zaak weer een beetje terug te brengen tot normale proporties waarin je gewoon weer kunt spreken over hypotheses die tegenstrijdig zijn en waarover je een normaal gesprek kunt voeren en waar je niet gelijk verdacht bent als je dat doet. Met andere woorden: dat we weer gewoon teruggaan naar een normaal wetenschappelijk debat.”

Ronald Meester, hoogleraar Waarschijnlijkheidsrekening aan de Vrije Universiteit, over overheidscensuur van wetenschap

Ronald Meester, hoogleraar Waarschijnlijkheidsrekening aan de Vrije Universiteit, over overheidscensuur van wetenschap

Meester toonde zich kritisch over de opstelling van de Nederlandse regering: “De overheid maakt dat niet makkelijker op dit moment met bijvoorbeeld het voornemen van het huidige kabinet om een centrum voor wetenschapscommunicatie op te gaan richten. Dat baart mij zorgen. Als de overheid dat instelt, dan gaat de overheid ook bepalen wie dat gaat runnen en wie betaalt, bepaalt. Dat betekent dat de overheid straks gaat bepalen welk soort wetenschap wel of niet gecommuniceerd moet gaan worden. Dat moet je gewoon aan de wetenschappers zelf overlaten. Die kunnen dat heel goed. De overheid moet daarom ook stoppen met al te nadrukkelijk zich daarmee bemoeien en zich al te nadrukkelijk achter een bepaald wetenschappelijk standpunt stellen. De overheid moet dat niet doen. Dat vind ik zorgelijk.”

Waarom de meeste gepubliceerde onderzoeksresultaten vals zijn

Een van de meest geciteerde wetenschappers is arts en epidemioloog John Ioannidis. In een artikel met de titel Why Most Published Research Findings Are False (Waarom de meeste gepubliceerde onderzoeksresultaten vals zijn) schreef deze hoogleraar aan de Stanford Universiteit over de toenemende bezorgdheid dat de meeste thans gepubliceerde onderzoeksbevindingen onjuist zijn.

John Ioannidis, hoogleraar geneeskunde, gezondheidsonderzoek en -beleid en statistiek aan de universiteit van Stanford in de VS.

John Ioannidis, hoogleraar geneeskunde, gezondheidsonderzoek en -beleid en statistiek aan de universiteit van Stanford in de VS.

Hij observeerde een dozijn variabelen die bepalen of wetenschappelijk onderzoek en de bevindingen daarvan juist zijn. Belangrijke daaronder zijn
  • de grootte van een onderzoek: met weinig deelnemers is de betrouwbaarheid kleiner
  • hoe sterk het effect van een handeling is – weinig effect maakt het onderzoeksresultaat minder waarschijnlijk
  • een groter financieel of ander belang en vooringenomenheid
  • een grotere flexibiliteit in ontwerpen, definities, uitkomsten en analysemethoden. Hoe minder strikt en rigoureus deze zijn, hoe minder betrouwbaar een wetenschappelijk onderzoek is.
  • de wijze van de statistische bewerking om toeval van de bevindingen uit te sluiten.

Welk onderzoek is steekhoudend?

Ook uit de bevindingen van een andere studie komen feiten naar voren die de illusie van geloofwaardig onderzoek alleen maar suggereren.  Met andere woorden: wetenschappelijk onderzoek kan er imposant uitzien, maar praktisch gezien weinig of niets voorstellen. De kans is groot dat als een overheid zich door dergelijk onderzoek laat leiden, ze onbegrijpelijke beslissingen neemt waardoor ze groeperingen economisch benadeelt, mensen isoleert, gezondheidsrisico’s veroorzaakt, problemen krijgt met ‘desinformatie’ en enorme sommen geld over de balk smijt. Komt u dat bekend voor?

Commerciële wetenschap wordt altijd achterhaald door de feiten, maar leidt ondertussen wel tot misleidende adviezen of reclame zoals voor sigaretten.

Commerciële wetenschap wordt altijd achterhaald door de feiten, maar leidt ondertussen wel tot misleidende adviezen of reclame zoals voor sigaretten.

Als de overheid wetenschappelijke adviezen wil volgen, zou ze zich ervan moeten vergewissen dat deze op louter academische en niet op commerciële wetenschap gebaseerd is. En zelfs dan nog zou ze een flinke slag om de arm moeten houden, omdat wetenschappelijk inzichten nu eenmaal aan verandering onderhevig zijn. De medische geschiedenis heeft ons geleerd dat wat vandaag de leidraad is, tien jaar later heel anders kan zijn.

Haat zaaien door goed gedocumenteerde informatie van andersdenkenden als ‘onwetenschappelijk’ of ‘desinformatie’ af te schilderen is een praktijk die in een totalitair systeem thuishoort en niet in een democratische samenleving.

Meer weten?

Waarom heeft de overheid zich van de universiteit teruggetrokken? Hoeveel procent van het biomedisch onderzoek wordt door de farmaceutische industrie gefinancierd? Op welke wijze wordt het wetenschappelijk onderzoek gemanipuleerd? Welke rol speelt belangenverstrengeling?

Krijg de feiten. Koop en lees het boek ‘Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid’ vandaag nog.

Klik nu op de knop hieronder en ga naar de webshop.

Wilt u allereerst een kennismaking? Vraag nu hier gratis het eerste hoofdstuk aan!

 

Copyright © 2022 C.F. van der Horst, Per Veritatem Vis. Alle Rechten voorbehouden.

U kunt helpen!

Vindt u dit bericht interessant? Wilt u meer van dit soort informatie? Steun ons door uw donatie!

ValutaBedrag